Uitzicht op de stad vanuit de Vaticaanse Musea.
Het schiereiland met Sorrento. Het lichtere puntje daarachter is het eiland Capri.
Een heilige bij het huisvuil, Sorrento.
Pompeii - gipsafgietsel van een gestikte man.
Mijn verjaarskado voor mezelf: portemonneetje van Campo Marzio.
Katje, Rome.
Zwaar weer op komst, Sorrento.
Acht dagen naar Rome en Sorrento, op een georganiseerde reis. Ik was verreweg de jongste; mijn medereizigers liepen ofwel tegen de zestig of waren die allang gepasseerd. Veelal gefortuneerde gepensioneerden, nog fit van lijf en leden, met iedere maand een flink bedrag op de bankrekening. Ieder jaar wordt er minstens één grote reis gemaakt (van het kaliber Thailand of Zuid-Afrika), en om de tijd te doden worden er wat kleinere reisjes gemaakt (zoals naar Rome). Er werd nogal wat gesjokt, gewandeld, geklommen en geklauterd, daar draaiden zij hun hand niet voor om. Ik wel. Ben van schrik weer begonnen aan het hardloopregime van Evy Gruyaert. De hoogte van mijn pensioen later heb ik niet in de hand, de staat van mijn conditie wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten