+ Being more human

Monotony collapses time; novelty unfolds it.

You can exercise daily and eat healthily and live a long life, while experiencing a short one. If you spend your life sitting in a cubicle and passing papers, one day is bound to blend unmemorably into the next - and disappear. That's why it's important to change routines regularly, and take vacations to exotic locales, and have as many new experiences as possible that can serve to anchor our memories. Creating new memories stretches out psychological time, and lenghtens our perception of our lives.

"If to remember is to be human, then remembering more means being more human," said Ed.

Joshua Foer, Moonwalking with Einstein: the Art and Science of Remembering Everything. 2011, Penguin Group. P. 77.

+ In Rome

Uitzicht op de stad vanuit de Vaticaanse Musea.

Het schiereiland met Sorrento. Het lichtere puntje daarachter is het eiland Capri.

Een heilige bij het huisvuil, Sorrento.

Pompeii - gipsafgietsel van een gestikte man.

Mijn verjaarskado voor mezelf: portemonneetje van Campo Marzio.

Katje, Rome.

 Zwaar weer op komst, Sorrento.

Acht dagen naar Rome en Sorrento, op een georganiseerde reis. Ik was verreweg de jongste; mijn medereizigers liepen ofwel tegen de zestig of waren die allang gepasseerd. Veelal gefortuneerde gepensioneerden, nog fit van lijf en leden, met iedere maand een flink bedrag op de bankrekening. Ieder jaar wordt er minstens één grote reis gemaakt (van het kaliber Thailand of Zuid-Afrika), en om de tijd te doden worden er wat kleinere reisjes gemaakt (zoals naar Rome). Er werd nogal wat gesjokt, gewandeld, geklommen en geklauterd, daar draaiden zij hun hand niet voor om. Ik wel. Ben van schrik weer begonnen aan het hardloopregime van Evy Gruyaert. De hoogte van mijn pensioen later heb ik niet in de hand, de staat van mijn conditie wel.

+ Rilke

... Above all, do not
plant me in your heart. I should grow too fast.

... Vor allem: pflanze
mich nicht in dein Herz. Ich wüchse zu schnell.

Rilke, Sonnets to Orpheus, 1.16.

De courgetteplanten werden zo groot ze heel brutaal met hun wortels in de bakjes van de radijzen en artisjokken groeiden. Die heb ik dus vast buiten in het moestuintje gezet. De radijzen ook. Wat tomaatplantjes van de buurman, en wat verdwaalde munt. In de vensterbank nieuwe zaadjes: van zonnebloemen.